Na wat googelen vandaag las ik dit:
De school College O.-L.-V.-ten Doorn.
"Maar wij hebben wel een mening!" zo luidde het in hun artikel.
Ik heb mijn bedenkingen.
Het artikel
Frans of Engels als tweede taal
Minister Smet lanceerde recent de idee om Frans in het secundair onderwijs te vervangen door Engels als tweede taal. Velen die ver en dicht bij onderwijs- en taalbeleid staan, gaven daarover hun mening. Wat scholen zelf vinden, hoort men minder. Maar wij hebben wel een mening!
Het voorstel van de minister lijkt ons niet zo verstandig: Vlaamse leerlingen halen tegen het einde van het secundair onderwijs een aanvaardbaar niveau voor Engels. Ze halen de leerplandoelen en de door de overheid uitgeschreven eindtermen. Lees er de inspectierapporten op na: over de kwaliteit van het onderwijs in Engels lees je maar zelden zware opmerkingen. Toegegeven, de neiging om meer en meer in het Engels te onderwijzen in het hoger onderwijs gaat vaak nog gepaard met docenten die een vrij rudimentaire vorm van internationaal wetenschappelijk Engels spreken. Het is zeker de moeite dat taalniveau te verhogen.
Leerlingen Frans leren te gebruiken op een aanvaardbaar niveau, of op het door leerplannen en overheid gevraagde niveau gaat moeizamer. Frans is immers gaandeweg een echt vreemde taal geworden. Op straat, in de media, in de jongerencultuur hoor je minder Frans dan vroeger. Engels is meer dan andere talen dé taal van film, muziek, van het wereldwijde web. Maar Frans is in ons land de tweede officiële taal. Zij is de taal van onze grote zuiderbuur Frankrijk. Dus verkiezen wij Frans boven Engels, als tweede taal op school. Engels als tweede taal invoeren zou een zeer nefaste invloed hebben op de taalvaardigheid Frans. Het verlies zou veel groter zijn dan de winst die men voor Engels zou boeken.
Meertaligheid is belangrijker dan een discussie Engels of Frans!
Maar belangrijker dan te kiezen voor Frans of tegen Engels, is het om in alle talen op school een ernstig aanbod te doen. De kwaliteit van ons talenonderwijs moet hoog zijn: leerlingen moeten getraind worden in tal van taalgebruikssituaties, bij het spreken en luisteren, in gespreksvaardigheid, bij lezen en schrijven. Het gaat er niet om dat we meer met vaardigheden dan met kennis (grammatica, woordenschat, filologie) moeten bezig zijn: de slinger moet in het midden hangen. Zoals een mens twee benen nodig heeft om te lopen, ondersteunen kennis en vaardigheid mekaar bij het leren en onderwijzen van een taal.
Dat geldt voor Frans, voor Engels en voor Duits. We zijn niet weinig fier dat de onderwijsinspectie onze school loofde omdat zij zoveel lestijden investeert in Duits. In de middenschool kunnen leerlingen ook initiatie Italiaans volgen! Internationale en intranationale programma’s laten toe vreemde talen met leeftijdsgenoten te oefenen. Op die meertalige wereld willen wij onze leerlingen voorbereiden.
Overigens investeren wij meer in talen in onze bso-studierichtingen dan andere scholen doen. En dat doen we bewust!
Ten gronde geldt dat alles ook voor het Nederlands: voor vele leerlingen in basis- en secundair onderwijs blijft ook dat ten onrechte een wat vreemde taal. Het taalbeleid in het College Onze-Lieve-Vrouw-ten-Doorn is erop gericht onze leerlingen wijs en vaardig te maken, in het Nederlands én in de vreemde talen.
Bron artikel (op 7.10.2010): http://www.coltd.be/Nieuws-blog/Frans-of-Engels-als-tweede-taal
Mijn bedenkingen
Volgens mij is dit artikel geschreven door iemand die taalsterk is.
De meningen worden misschien ook grootsdeels gegeven door taaldocenten, wat ook een verkeerd beeld geeft.
Heeft men ooit eens nagedacht wat zou minister Smet daarmee willen bereiken
WAAROM? Wat zijn de negatieve maar ook de positieve kanten.
Het is altijd goed als je als school ook de positieve kanten beschrijft.
1) taalzwakke leerlingen: deze leerlingen hebben het zeer moeilijk om een taal goed te kunnen.
Met Engels kom je meestal (in mij geval zou dit zo zijn) veel verder dan met Frans. De boeken die ik wil lezen over onderwijs zijn allemaal in het Engels. (Voor taalzwakkere leerlingen is het zeer zinvol van één vreemde taal zeer goed te kunnen.)
2) Er zijn veel docenten waarbij hun niveau van Engels ondermaats is om goed les te geven, nu als men meer aandacht geeft aan Engels, stijgt MISSCHIEN het niveau en kunnen ze ook les geven in het Engels.
Probleemstelling: welke docent ga je kiezen een docent die zijn vak tot in de puntjes kent, studenten kan motiveren en alles goed kan overbrengen of een docent die dit niet/minder goed kan maar wel vlot Engels spreekt.
"Overigens investeren wij meer in talen in onze bso-studierichtingen dan andere scholen doen. En dat doen we bewust!"
Opgelet: er zijn leerlingen die in het BSO binnenkomen die zeer sterk zijn in wiskunde en wetenschappen maar omdat ze taalzwakker zijn hebben zij moeten zakken. Zij leren de taal niet zoals een gewone leerling. Zorg ervoor dat deze leerlingen niet afhaken maar geef onderwijs aangepast aan hun leerstijl.
Omgekeerd bestaat ook, leerlingen die zwak zijn in wiskunde en sterk zijn in taal maar ook in BSO belanden...
Er zijn ook veel leerlingen die in het BSO belandden omdat ze schoolmoe zijn, let dus op ....
"Wat scholen zelf vinden, hoort men minder. Maar wij hebben wel een mening!"
Hebben jullie gevraagd wat de leerlingen ervan vinden?
Mogelijke oplossing
De leerlingen kiezen zelf welke taal zij het belangrijkste vinden Frans of Engels…..
Zij kunnen zelf een keuze maken.
Engels in het Hoger onderwijs
Keuze tussen les krijgen in het Engels of Nederlands.
Mensen die niet voldoende het Engels beheersen willen hun vak in het Nederlands krijgen. Zij willen ook de kans krijgen om het vak te kennen. Het zijn misschien wel de taalzwakkere genieën. Zij krijgen ook de mogelijkheid om te kiezen.
Hoe kan je dit organisatorisch bolwerken?
Als je het toekomstgericht, innoverend bekijkt, is dit niet moeilijk.
Het beste is dat bijv. taalzwakke leerlingen de keuze krijgen om hun vak eerst in het Nederlands te krijgen en nadien op een of andere manier ook de kans hebben om het in het Engels ook kunnen volgen
Dit is echt niet moeilijk om dit aanbod te geven.
Misschien tot op een persoonlijke discussie.
Toekomstmuziek: op naar een bredere kijk in het onderwijs,
en een bredere kijk door onderwijsmensen.
