Dit gedicht is voor mijn papa

Vorig jaar stapte ik uit het onderwijs en zocht ik een andere job. Ik kon bij andere werkgevers werken. Ik koos om bij het bedrijf van mijn papa te werken. We werkten al meer dan één jaar samen en leerden elkaar beter kennen. We lijken op gebied van werken en mindset zo op elkaar...

Onlangs kreeg mijn papa een beroerte. Hij is aan het revalideren en is wat beter nu. Vroeger reed hij Rally en had zelfs nog dromen om dit nog eens te doen....hij heeft ook nog veel dromen en doelen voor zijn bedrijf.  Ik hoop dat hij snel terug bij ons en zijn bedrijf is. Waar hij zijn dromen verder kan realiseren ...

Dit gedicht is speciaal voor mijn papa:

In  de Ieperse velden, in het jaar '72,

Reed mijn papa met kracht en vuur in zijn schoen,

Een rallyheld, met doorzettingsvermogen groot,

De weg trotserend, elke hindernis ontdoet.

Met stuur in handen en passie in zijn hart,

Scheurde hij voort, elke bocht, elke start,

De 24 uur van Ieper, een legendarische rit,

Met elke kilometer toonde hij zijn grit.

Maar zijn avonturen beperkten zich niet daar,

In het dagelijks leven, met zorg en gebaar,

Werkte hij aan de weg, als baken, als licht,

Verkeersborden en signalen, zijn plicht.

Met zijn eigen handen schiep hij de borden zo fijn,

Elk teken, elke kleur, doordrenkt met design,

Hij gaf vorm aan veiligheid, aan elk pad,

Met toewijding die blijft, ook nu nog, ongevat.

Niet enkel op de wegen, maar ook in het bestaan,

Investeerde hij wijselijk, liet zijn dromen niet gaan,

Zijn bedrijf, zijn schepping, met automatisatiekracht,

Groeiend als een bloem, in het ochtendlicht zacht.

Zijn hart en zijn handen, samen in harmonie,

Schreven een verhaal van moed en energie,

Mijn papa, een held, in rally en in het leven,

Zijn doorzettingsvermogen blijft ons altijd omgeven.

Zijn visie en dromen,

Op de weg die hij koos, op de stappen die hij ondernam,

Moge zijn verhaal ons inspireren, telkens weer,

Mijn papa, mijn held, keer op keer.