maandag 25 december 2023

AI: Wat met de opdrachten van de studenten in het onderwijs?

In het tijdperk van Kunstmatige Intelligentie (AI) staat het onderwijs voor om zich anders te organiseren. AI heeft het potentieel om het onderwijslandschap enigszins te veranderen, vooral door de manier waarop we leren aan te passen.

Een belangrijke verandering is de verschuiving naar procesgericht leren. In plaats van enkel de nadruk te leggen op eindresultaten, zoals toetsscores, moeten we de focus verleggen naar het leerproces zelf. Dit betekent dat we leerlingen begeleiden in zowel feitenkennis als begrip, met de nadruk op kritisch denken, probleemoplossing en creativiteit. Problemen die nu bestaan met AI, bestonden vroeger ook. Opdrachten werden vaak door externen gemaakt. In groepswerken deed de ene student veel en de andere bijna niets. Het positieve was dat, als de ouders of een zus hielpen, of bij groepswerken die ene persoon, ...zij wel bepaalde vaardigheden ontwikkelden en bijleerden. Dit probleem bestaat dus al langer en nu met de opkomst van AI zal iedereen geneigd zijn deze technologie optimaal te gebruiken vanwege de tijdwinst. Als dit niet op de juiste manier wordt gebruikt tijdens een leerproces, leert men uiteindelijk niet veel en is er weinig positiefs aan. Daarom is een andere benadering nodig. In mijn opleiding aan de UGent hanteerden sommige professoren, zoals Martin Valcke en Annemie Desoete, al een procesgerichte benadering van opdrachten, net als sommige leerkrachten in het onderwijs. Hierbij was het gewicht van de puntenverdeling voor het proces veel groter dan voor het eindproduct, een aanpak die al voor de opkomst van AI-problemen werd toegepast.

Een methode die veel professoren en sommige leerkrachten toepassen, is project- en probleemgebaseerd leren. Deze aanpak stimuleert actief leren, waarbij leerlingen echte problemen oplossen, in teams werken en hun ideeën en oplossingen presenteren. Deze methode bereidt studenten voor op een complexe en snel veranderende wereld waarin samenwerking en innovatief denken essentieel zijn.

Feedback vragen aan AI over je geschreven teksten, om te controleren of ze zowel qua spelling als grammatica correct zijn, kan waardevol zijn. Dit kan optimaal in het onderwijs worden gebruikt.

De integratie van AI en technologie in het onderwijs moet verder gaan dan het gebruik van deze tools als louter leermiddelen. Het moet ook gaan om het begrijpen van de technologie zelf. Dit omvat het onderwijzen van digitale geletterdheid, programmeren en het ethisch gebruik van technologie. Door studenten uit te rusten met deze vaardigheden, bereiden we hen niet alleen voor op de banen van morgen, maar ook op het maken van geïnformeerde beslissingen over het gebruik en de toepassing van technologie in hun leven.

De rol van de leraar is die van een begeleider die feitenkennis en basis overdraagt, het leerproces leidt, ondersteuning biedt en inspireert. Door AI-technologieën op de juiste manier in te zetten, ontstaat een meer studentgerichte leeromgeving.

Veel professoren die vooruitstrevend waren, van wie ik les kreeg aan de UGent, waaronder Martin Valcke en Annemie Desoete, evenals sommige leerkrachten in het onderwijs, meten de prestaties op andere manieren. Dit kan door tussentijdse punten voor het proces te geven, of door enkele keren tussentijdse feedback te bieden, zodat je jouw opdracht kunt aanpassen en optimaal kunt leren. Daarom moeten we alternatieve beoordelingsmethoden overwegen, zoals portfolio's, proces- en productpresentaties en groepsprojecten. Deze methoden bieden een completer beeld van de vaardigheden en competenties van studenten en bevorderen een dieper begrip en toepassing van kennis.

Ik ben van mening dat we een cultuur van levenslang leren moeten creëren. In een snel veranderende wereld is het belangrijk dat onderwijsinstellingen studenten de vaardigheden bijbrengen om zelfstandig te blijven leren en zich aan te passen. Dit betekent dat we leren moeten beschouwen als een continu proces dat verder gaat dan de schoolmuren en navormingen.

In een tijdperk van AI moet het onderwijs zich richten op het ontwikkelen van een adaptief, flexibel leermodel dat de nadruk legt op kritisch denken, creativiteit en levenslang leren. Door deze benadering kunnen we een generatie voorbereiden die niet alleen technologisch vaardig is, maar ook in staat is om ethisch, effectief en innovatief te handelen in een steeds veranderende wereld