zondag 10 april 2022

Wie neemt het onderwijs nog serieus?

Na het lezen van het artikel: De teloorgang van het onderwijs (en hoe die te stoppen)

"Trek een IT’er aan per scholengroep en betaalt die een deftig loon. Want voor een standaard leerkrachtensalaris zal je er geen vinden."

Oplossing: Een leerkracht die als ICT coördinator aan de slag wil, kan een opleiding volgen of via zelfstudie (/ervaring) waarbij men nadien examen doet om hun  kennis die men heeft weer te geven.

Dus indien men een leerkracht is, is men verplicht om verworven kennis weer te geven op gebied van ICT en dit zou veel serieuzer zijn...

In het onderwijs gaat het (af en toe) zo: 

BV 1: Job preventieadviseur 

Een leerkracht die niet meer voldoet als leerkracht kan de job als preventieadviseur uitoefenen. Wat doen we anders met die leerkracht luidt het. Een goede leerkracht die heel graag preventieadviseur  als job wil uitoefenen mag niet omdat men een goede leerkracht is. Dus die leerkracht moet maar met wat tegenzin voor de klas staan..... Zo een zever hoor je en gebeuren ook vaak in het onderwijs.... Is ook één van de redenen waarom het onderwijs/leerkracht een slecht imago heeft.

Bv 2: Job directie

Een leerkracht wil heel graag directeur worden. Deze leerkracht volgt vooraf de cursussen om directeur te worden, leest heel veel boeken over onderwijs en is communicatief heel sterk….

Men kiest niet deze leerkracht maar eerder een persoon (leerkracht) die men kent tijdens hun vrije tijd, plezier maken enzovoort… 

.....

Wie neemt het onderwijs dan nog serieus?

vrijdag 11 maart 2022

Levenslang leren

Bij het lezen van verschillende artikels, in de krokusvakantie, kwam ik deze visienota van de Vlaamse regering 2016 tegen. In het artikel las ik dit:

  “Talent en kennis zijn de drijvende krachten van vooruitgang en innovatie. Geen talent mag daarom onbenut blijven in onze samenleving. Vlaanderen moet mensen stimuleren om via onderwijs en opleiding competenties en talenten te ontwikkelen.” (Vlaams Regering, 2016) 

Toen dacht ik aan de tijd toen ik alle uitdagingen met open armen en met een beetje angst ontving. Ik maakte toen optimaal gebruik van mijn talenten. Dat had ik te danken aan mijn werkgever en de enkele mensen die in mij geloofden. Op korte tijd groeide ik en ontwikkelde ik nieuwe vaardigheden (waar ik in enkele fanatieke dagen deze vaardigheden op gebied van ICT mezelf aanleerden terwijl men daar meestal jaren overdeed) om mijn ideeën, waar men in geloofde, uit te werken. Het jammere is dat veel van deze vaardigheden tot op heden onbenut blijven ook de kennis en informatie die ik opdoe buiten mijn werk door zelfstudie. De oplossing is dat ik weer DURF SPRINGEN. Persoonlijk hecht ik zeer veel belang aan levenslang leren en persoonlijke groei. 

Om leerproces, interesse, vaardigheden en talent in kaart te brengen bedacht ik in 2007 talentenonline. Dat was een digitaal portfolio voor kleuters- en lager onderwijs. Dit werd in 2009 in de praktijk gebracht met dank aan Leen de Bie, Frank Henri…en de pedagogische begeleidingsdienst (Gent). Er stonden instructiefilmpjes in om te differentiëren en om te remediëren daarnaast stonden er reflectiefilmpjes in. 

 De bedoeling van talentenonline was om na het lager onderwijs een juiste studiekeuze te maken. Er werd ook veel aandacht geschonken aan ICT vaardigheden. Het grootste doel was om talentenonline verder te ontwikkelen zodat men op het einde van de schoolloopbaan in plaats van met een diploma met ‘ talenten/interesse/vaardigheden profiel’ kon solliciteren waarbij dit profiel tijdens het leven zowel vaardigheden die men tijdens het informeel leren, niet formeel als het formeel leren verder ontwikkeld en in het portfolio aangevuld kunnen worden. Het leren stop niet na het behalen van een diploma. En dit ook om kwalificatieveroudering tegen te gaan en om mee te draaien in de snel veranderde wereld. 

Ook voor werkgevers zou dit interessant zijn. Op die manier kan je als werkgever de mensen met specifieke vaardigheden in het bedrijf juist inzetten. In het onderwijs was dit te vroeg terwijl er 15 jaar later er verschillende leerplatformen ter beschikking zijn waar men belangrijke punten vergeet. Men heeft ook maar weinig oog voor het levenslang leren. Daarom is het ook belangrijk om de nodige aandacht voor leercultuur te hebben. 

In het onderwijs is het belangrijk dat kinderen nieuwsgierig blijven en gemotiveerd zijn om te onderzoeken en bij te leren. Daarbij ook een uitdaging vinden om problemen op een, creatieve, manier op te lossen. Dat zij ook de nodige ICT vaardigheden hebben en de juiste informatie kunnen opzoeken en kunnen meedraaien in de maatschappij. 

Hoe kunnen we leergoesting stimuleren? 

Het is van belang dat men leert leren tijdens de schoolloopbaan zodat men analyses en essentiële informatie kan onthouden en het nut hierbij inziet. Dat men met opgedane informatie en kennis de transfair naar de praktijk kan maken of naar werk gerelateerde jobs. Een reden hebben om iets te leren stimuleert men de goesting om te leren. Het is belangrijk dat men de skils heeft om effectief te leren. Gespreid leren, betekenis geven en met variatie leren is belangrijk. Op die manier kan je het vergeetproces uit stellen en blijf men alles beter onthouden. 

Om de leergoesting te stimuleren is eveneens -belangrijk om levensbreed te leren. Dat betekent dat men zowel informeel, niet formeel als formeel kan leren. Waar men eveneens ook richt op persoonlijke groei. Ook vind ik het belangrijk om aan de hand van een digitale badget (of een open badget) de vaardigheden die men tijdens het informeel leren heeft aangetoond te kunnen tonen en dit ook optimaal kan gebruiken tijdens sollicitaties of het zoeken naar een nieuwe job. Voor bedrijven is het handig om hen te kunnen inzetten in die specifiek vaardigheden en talent. Het is altijd leuk om je vaardigheden en talenten optimaal te benutten. 

In het onderwijs is het belangrijk dat men ook leert het nut van bepaalde leerinhouden in te zien en in welke jobs dat men deze kennis kan gebruiken. Het ‘leren leren’ is het belangrijkste. Dit wordt vaak vergeten. Ook het theoretische toe te passen in het praktische en oog te hebben op wat moet ik allemaal kunnen en weten om dit te kunnen uitvoeren of om deze job te kunnen doen. Dit kan door functionele taken te geven waarbij men tijdens reflectie studenten begeleid door de juiste vragen te stellen, zodat studenten, volwassenen na verloop van tijd zichzelf de juiste vragen kunnen stellen. Wederzijds constructieve en tactvolle feedback geven waarbij men het probleem/situatie/waar het misloopt samen in kaart brengt en samen oplossingen voor zoekt.